Hier staan de namen
Ieder jaar lezen wij hun namen
de naam waarmee zij gekend werden
de naam waarmee zij geroepen werden
hun eigen naam, hun vaders naam.
Nu is die naam op glas geschreven
want zij lieten het leven
door het vuur van de brand
de kracht van de kogel
de scherf van een granaat
of een mijn, ergens in een weiland.
Het was immers de tijd van de strijd.
Zij werden geraakt, getroffen, gedood
want de oorlog was om hen heen.
Hun lichaam is vergaan in de aarde
zij zijn vervlogen in de tijd
nu nog slechts hun naam.
En wij hier
die mogen leven in vrijheid
die de doden gedenken
en de vrijheid vieren
aan ons
de vrede te behoeden en te bewaren
in ons dorp, onze wijk
onze straat, in ons huis en in ons hart.
Dat wij weten hoe kostbaar het leven is
in vrede en vrijheid.
4 mei 2014
Ans Bruins
Ans Bruins